De Structurentheorie/Pinto-theorie

een nieuwe en brede benadering van verschillen

“De taak van de wetenschap is om de complexe werkelijkheid te reduceren tothoofdlijnen” Rob Vreeke

De essentie van de theorie

De essentie van de structurentheorie komt hierop neer:
bij een structuur die betrekking heeft op verschillen tussen mensen wat betreft gedragsregels en communicatiecodes, passen begrippen die uitdrukking geven aan veel of weinig regels, strak of los, gedetailleerd of globaal.

Fijnmazige (F) versus Grofmazige (G) structuren

In de structurentheorie worden de termen fijnmazige (F) versus grofmazige (G) structuren gebruikt.
De uitersten van deze F en G structuren bevinden zich op een continuüm tussen enerzijds F: een overwegend volle, gedetailleerde en strakke structuur van omgangscodes en communicatieregels tussen mensen (zoals in Iraq, Iran, Pakistan, Turkije en Marokko) en anderzijds G: ruimere, lossere en globalere stelsel van regels en codes (zoals in Canada, de Verenigde Staten en Nederland).

Van toepassing op macro-, meso én microniveau

Dit verschil is evenwel niet alleen tussen landen te bespeuren, maar ook tussen groepen, regio’s, landsdelen, bedrijven, afdelingen en individuen. Zelfs binnen één en hetzelfde gezin. Met andere woorden: deze benadering is van toepassing op macro-, meso- én microniveau.

Geen dualistisch model

De structurentheorie is geen dualistisch model zoals dat van antropoloog en etnolinguïst Robert Redfield e.a.
De schalen F en G zijn zoals gemeld een continuüm tot het oneindige waarin plaats is voor verschillen op macro-, meso- en micro niveau, dus ook tussen individuen binnen de F en de G uitersten.