Pinto-piramide

Gevolg van de (nieuwe) structurentheorie (Pinto theorie)

De ontwikkeling van de nieuwe structurentheorie over verschillen tussen mensen, bracht met zich mee als logisch gevolg de ontwikkeling van een andere piramide van de hiërarchie van de menselijke behoeftes naast die van Maslow. Ook over deze Pinto-piramide is, afgaand op het aantal Google hits veel geschreven.

Het Oranje Fonds, waarvan directie en staf de ICI training hebben gevolgd,  heeft een lespakket vervaardigd ‘Respect2All’, met daarin de Pinto-piramide, naar alle leerkrachten van groep 7 en 8 in Nederland verstuurd. Hieronder de betreffende tekst van het Oranje Fonds.

Respect & cultuur

Respect en bepaalde uitingen daarvan zijn per cultuur verschillend. Wat in de ene cultuur respectvol wordt gevonden, kan in een andere cultuur juist als onbeleefd worden ervaren. Hierdoor kan er onbewust vaal veel onbegrip en wantrouwen groeien tussen mensen uit verschillende culturen. Door dit te benadrukken (en uit te leggen) willen we dat leerlingen zich bewust worden van deze verschillen. Op deze manier kunnen ze beter begrijpen én aanvaarden waarom mensen bepaalde dingen doen.

Wat is cultuur?

Een cultuur is een geheel aan waarden en normen die geldt binnen een bepaalde gemeenschap. Natuurlijk heeft iedereen wel een eigen manier van denken, voelen en handelen. Toch wordt dit altijd gekoppeld aan het zogenaamde referentiekader. Deze wordt gevormd door alle ervaringen die het individu meemaakt en die er (onbewust) voor hebben gezorgd dat men een eigen mening heeft van wat “normaal” is.

Maslow & Pinto

Er zijn twee belangrijke wetenschappers die allebei een theorie hebben bedacht over de verschillende motieven die er achter het handelen van de mens schuil gaan.

De eerste is dhr. A.H. Maslow (1907 – 1970), Volgens Maslow vormen innerlijke behoeften altijd de drijfveer voor bepaald handelen. Dit handelen verschilt naar mate de behoefte aan iets verandert. Zo zijn de primaire behoeften (zoals eten, drinken, slapen en kleren) volgens hem de eerste behoeften waar de mens aan moet voldoen. Op het moment dat hieraan is voldaan, ontstaat het verlangen naar “meer”. Dan wordt elke keer een hogere trede in de behoeftepiramide aangesproken (zie schema). Volgens Maslow hoeft er geen onderscheid in behoeftes te worden gemaakt per cultuur. Volgens hem blijft de innerlijke drijfveer altijd hetzelfde, maar kan wel de uiting ervan per cultuur verschillen.

Prof. Dr. D. Pinto (opgegroeid in Marokko, inmiddels hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam) meent dat de theorie van Maslow niet volledig is. Hij vindt dat er opmerkelijke verschillen per cultuur zijn. Hij onderscheidt twee culturen, de grofmazige- (G) en de fijnmazige (F) cultuur. De G-cultuur kan kortweg worden omschreven als de westerse cultuur. Hierbij staan het individu en het bepalen van het eigen leven centraal. DE piramide van Maslow heeft volgens hem (alleen) betrekking op deze cultuur. Voor de F-cultuur, de traditionele niet-westerse cultuur, gaat deze piramide dus niet op. Volgens Pinto is dit te verklaren omdat er binnen de niet-westerse cultuur hele andere normen en waarden gelden. Zo heeft bijvoorbeeld zelfontwikkeling helemaal geen prioriteit. Het behoren tot en behagen van een groep is binnen deze cultuur veel belangrijker dan het eigen belang.

 

 

Piramide van menselijke behoefte naar cultuursoort

Piramide van menselijke behoeften in grofmazige (G) culturen (Maslow)

Piramide van menselijke behoefte in fijnmazige (F) culturen (Pinto)

Cultuurverschillen en respect
Dankzij onze multiculturele samenleving heeft ook Nederland veel te maken met cultuurverschillen. Ander eten, meerdere keren op één dag gaan bidden, een andere manier van opvoeden van de kinderen. Het zijn maar een paar voorbeelden.
Aan de hand van bovenstaande tweedeling in culturen is een aantal verschillen opeens makkelijk te plaatsen en ook verklaarbaar. Het is belangrijk om te onderkennen dat mensen uit verschillende culturen, vaak andere prioriteiten stellen. Het handelen dat daaruit voortvloeit kan dus ook afwijken van wat “normaal” is (dit heeft weer te maken met het referentiekader). Hierdoor kan men onbewust en vaak ook onbedoeld hele kwetsende dingen zeggen en doen tegen de ander. Daardoor kan men zich gekwetst voelen door iemand die, vanuit zijn eigen cultuur geredeneerd, de beste bedoelingen ten toon spreidt.